Veel organisaties willen duurzamer produceren, maar vinden het lastig om duurzaamheid concreet te maken binnen mechanisch productontwerp. Circulariteit vraagt namelijk niet om één enkele keuze, maar om een consequente reeks ontwerpbeslissingen vanaf de ideefase tot en met end-of-life. De engineer heeft daarin een sleutelrol.
Duurzaam ontwerpen begint bij materiaalkeuze. Recyclebare kunststoffen, gerecyclede metalen of bio-based materialen verminderen de CO₂-voetafdruk aanzienlijk. De keuze van materiaal is echter pas effectief wanneer het product zodanig wordt ontworpen dat scheiding en hergebruik aan het einde van de levensduur eenvoudig kan plaatsvinden. Dit heet Design for Disassembly. Schroefverbindingen in plaats van lijmen, standaardisatie van componenten en het vermijden van samengestelde materialen maken refurbish en hergebruik economisch haalbaar.
Een tweede hefboom is levensduurverlenging. Engineers kunnen slijtage gevoelige onderdelen modulair opbouwen, zodat alleen het betreffende component vervangen hoeft te worden in plaats van het hele product. Dit verlaagt afval en verlaagt de total cost of ownership voor de klant.
Circulariteit vraagt ook om meten. Met LCA-tools (Life Cycle Assessment) kunnen ontwerpkeuzes gekwantificeerd worden op CO₂-uitstoot, energiegebruik en materiaalkringlopen. Door deze data terug te koppelen in de engineeringfase, wordt duurzaamheid geen abstract doel maar een ontwerpparameter.
Duurzaam mechanisch productontwerp is dus geen slogan, maar een discipline. Organisaties die circulariteit toepassen in hun ontwerpproces zien lagere productiekosten, langere levensduur van producten en sterkere marktpositionering.
De vraag is niet langer of bedrijven met circulariteit aan de slag moeten, maar hoe snel.
Volgende stappen
Wil je in een sessie bespreken op welke wijze jouw producten voorbereid kunnen worden op de toekomst?
Maak snel een afspraak voor een kennismaking.
TEKLAB
Bringing your ideas to life.